CAMPANA LASTIMOSA
de Prantaferru
(nato a Paulilatino 18 gennaio 1896
morì a Cagliari il 3 febbraio 1962)
S'intendet sa campana lastimosa
a toccos lentos, paret chi piangat
et nerzat chi non b'hat chie si frangat
de torrare a piuere in sa losa.
Est una mama chi jamat sa Rughe
pro su riscattu de ultima amargura
ca orfana sa prima creatura
pagos istantesbattidu hat a lughe.
Teneru lizu comintzat sa vida
incossiente, in luttuosu drama
in su matessi istante chi sa mama
dat a su mundu eterna dispedida.
Cale det esser pius dolore mannu
su nascher o su morrer in cuss'ora?
Pro chie sa campana attitadora
sonat su toccu lentu de s'affannu.
Sa genitrice no bidet su fruttu
de su sinu ispezzadu in mala fada
et s'innotzente ha fattu s'arrivada
in mesu a su dolore et a su luttu.
Non gioia, tando, dat su naschimentu;
nemancu est beru chi bella est sa vida
s'appena chi faghet s'aparida
regalat iscunfortu et patimentu.
Di Francesco Scarpa
noto Prantaferru
de Prantaferru
(nato a Paulilatino 18 gennaio 1896
morì a Cagliari il 3 febbraio 1962)
S'intendet sa campana lastimosa
a toccos lentos, paret chi piangat
et nerzat chi non b'hat chie si frangat
de torrare a piuere in sa losa.
Est una mama chi jamat sa Rughe
pro su riscattu de ultima amargura
ca orfana sa prima creatura
pagos istantesbattidu hat a lughe.
Teneru lizu comintzat sa vida
incossiente, in luttuosu drama
in su matessi istante chi sa mama
dat a su mundu eterna dispedida.
Cale det esser pius dolore mannu
su nascher o su morrer in cuss'ora?
Pro chie sa campana attitadora
sonat su toccu lentu de s'affannu.
Sa genitrice no bidet su fruttu
de su sinu ispezzadu in mala fada
et s'innotzente ha fattu s'arrivada
in mesu a su dolore et a su luttu.
Non gioia, tando, dat su naschimentu;
nemancu est beru chi bella est sa vida
s'appena chi faghet s'aparida
regalat iscunfortu et patimentu.
Di Francesco Scarpa
noto Prantaferru