ZUANNEDDA
(da amentos de pizzinnia)
Isculza istroppiada et mal'estida
faghiat s'apparida chitulana
dogni die movende da' sa tana
ue hat passadu parte de sa vida.
In mesu a sos istrazzos
et varios imbarazzos
girende dogn'istrada ogni piatta
cun d'un'anca de linna male fatta.
Cun boghe iscantarada et noiosa
piuncosa appuntada in dogni janna
frima in su liminarzu un'ora manna
isettende a li dare calchi cosa
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
faghiat ritornellu a sa cantone
a boghe isparta fin'a s'istradone.
Et non faghiat a narret “perdona”
a sa dimanda fatta in domos riccas
ca Zuannedda faghiat sas ficcas
et lezziat sa vida a sa padrona
“Cantu nd'has dadu a mie
nde gose dogni die
de benes et salude cantu duras”
et dai cun frastimos et locuras.
Ma si fit islimbada fit modesta
si li poniant in manos moneda
non cheriat su soddu ca fit meda
memmancu a bi lu dare in die 'e festa
“Dademi una sisina
et una moddighina”
et si nde li daiant de piusu
poniat sos frastimos torra in usu.
Appenas pienadu su saccheddu
et fatta sa regolta 'e sas sisinas
la idiant torrare sas bighinas
cun tres ampullas de binu nieddu
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
intonaiat cun boghe insolente
et fattende sas ficcas a sa zente.
Poniat tando manu a un'ampulla
a li fager sa festa a sa dijuna
unu bicculu 'e pane et ater'una
finas a si reduer una ciulla
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
sighiat Zuannedda fatt'a feghe
ma dende a sos ateros sa neghe.
Et cando rutta in terra istanca et pista
curriant sos piseddos a muntones
tando solu s'amore 'e sas persones
poniat velu a cuss'iscena trista
ma da sa mala sorte
pro finas a sa morte
nemos nde l'hat salvada et tentu cura
povera isfortunada creatura.
Oh cantas Zuanneddas che assora
in tottue si contant hoe in die
ma s'amore 'e su prossimu est gasie
chi andet chie sufrit in malora
cando s'hat pane e casu
binu nieddu a rasu
godit s'umanidade et s'imbriagat
ma de male anzenos no nde pagat.
(da amentos de pizzinnia)
Isculza istroppiada et mal'estida
faghiat s'apparida chitulana
dogni die movende da' sa tana
ue hat passadu parte de sa vida.
In mesu a sos istrazzos
et varios imbarazzos
girende dogn'istrada ogni piatta
cun d'un'anca de linna male fatta.
Cun boghe iscantarada et noiosa
piuncosa appuntada in dogni janna
frima in su liminarzu un'ora manna
isettende a li dare calchi cosa
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
faghiat ritornellu a sa cantone
a boghe isparta fin'a s'istradone.
Et non faghiat a narret “perdona”
a sa dimanda fatta in domos riccas
ca Zuannedda faghiat sas ficcas
et lezziat sa vida a sa padrona
“Cantu nd'has dadu a mie
nde gose dogni die
de benes et salude cantu duras”
et dai cun frastimos et locuras.
Ma si fit islimbada fit modesta
si li poniant in manos moneda
non cheriat su soddu ca fit meda
memmancu a bi lu dare in die 'e festa
“Dademi una sisina
et una moddighina”
et si nde li daiant de piusu
poniat sos frastimos torra in usu.
Appenas pienadu su saccheddu
et fatta sa regolta 'e sas sisinas
la idiant torrare sas bighinas
cun tres ampullas de binu nieddu
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
intonaiat cun boghe insolente
et fattende sas ficcas a sa zente.
Poniat tando manu a un'ampulla
a li fager sa festa a sa dijuna
unu bicculu 'e pane et ater'una
finas a si reduer una ciulla
“Dademi pane e casu
binu nieddu a rasu”
sighiat Zuannedda fatt'a feghe
ma dende a sos ateros sa neghe.
Et cando rutta in terra istanca et pista
curriant sos piseddos a muntones
tando solu s'amore 'e sas persones
poniat velu a cuss'iscena trista
ma da sa mala sorte
pro finas a sa morte
nemos nde l'hat salvada et tentu cura
povera isfortunada creatura.
Oh cantas Zuanneddas che assora
in tottue si contant hoe in die
ma s'amore 'e su prossimu est gasie
chi andet chie sufrit in malora
cando s'hat pane e casu
binu nieddu a rasu
godit s'umanidade et s'imbriagat
ma de male anzenos no nde pagat.