- Novamente a Norghiddu
hant battizadu
Novamente a Norghiddu hant battizadu
sos sapientes de su Municipiu,
cal’hat esser non s’ischit su principiu
de l’haer in Norbello cambiadu.
Sos sabios de su logu hant decretadu,
sos chi s’incontrant in s’era novella,
chi Norghiddu non s’esset pius giamadu
ma prus prestu Norbello pro esser bella,
tant’est chi paret una cittadella
de sas chi esistint in su Continente,
magnifica, superba et eccellente
ch’a Parigi e Milanu hat superadu.
Hat superadu a Parigi e Milanu
et ateras cittades oltre mare,
sos muros sunt de marmaru africanu,
fattos a bella posta pro durare,
nemancu Roma si podet vantare
che Norbello esser fatta in simetria,
pro modellos est custa sola ebbia
chi superesit a tottu s’istadu.
Non chend’hat in s’Italia tottu cantu
fabbricas che Norbello, ite portentu!
Sos palazzos formados per incantu
solu su los mirare est un’appentu,
non nd’agatant per arte o per inventu
in tottu s’Europa assimbizante
ca si presumit esser dominante
sa prima chi in su mundu hana formadu.
Su sindigu e prus dottos consizeris
pro Norbello votesint intertantu,
ispidesint iscrittos e paperis
a s’Internu ministru si est pro cantu
bramana su decretu sacrosantu
e lis benit sa grazia cuncedida.
Ma sa comune nd’istat atturdida
pro su grave tributu chi hant bettadu.
Bessesint cun tamburros, tamburrinos,
cun fraschittos, cun frascos e frascheras
sindigu e seguaces norbellinos
nende: «Vivat Norbello!» in sas carreras,
«Fattemus de allegria sos festinos,
pighemus istendartes e banderas,
cessemus tott’in una sas chimeras
como ch’hamus sa bidda riformadu».
A chie cun barriles, barrilottos,
croccurigas de binu e cun ampullas
sutta sas cappas, sutta sos cappottos
faghinde milli beffes, milli brullas
gente de ogni classe e farfarullas
nesint: «Vivat Norbello e vivat Baccu!».
Sos chi in su die fiant in s’attaccu
medas nd’hat ruttu e medas nd’hat lanzadu.
Vivat Norbello e vivat in eternu
pro su cantu su mundu istat in pè!
Chi vivat su ministru, su Guvernu,
e chi vivat Vittoriu su re!
E chi vivat su capu chi est in lè
con tottu sos votantes consizeris!
Chi vivant sos festantes baccalleris
como chi su decretu nos est dadu!
Vivat Norbello non pius Norghiddu,
cittadinos, s’exemplu a tottus dade!
Sa delissia, s’ammiru est de su siddu,
ite bellesa, ite felicidade!
Tottus cun boghe altissima esclamende
chi bivat custu nomen abbellidu!
e chi siat s’antigu reprimidu
restende pro un’eternu cancelladu.
Novamente a Norghiddu hant battizadu.
Poeta ignoto Ghilarzese.
Questa poesia e stata pubblicata su una raccolta di poesie sarde del canonico Giovanni Spanu nel 1866, nel libro risulta che la stessa e stata scritta da ''Autore incerto, forse di Ghilarza''. La poesia e stata scritta per prendere in giro gli amministrattori di Norghiddo, che avevano deciso di cambiare il nome al loro paese . Nella nota a margine della poesia il Canonico Spanu scrive:''Allorchè nel 1866 invase lo spirito dei municipii, di innestare e di cambiar nomi a villaggi, e di tanti senza il bisogno, io fui consultato dal Sindaco di questo villaggio per escogitare un nome adattato al progresso che aveva fatto. Io risposi che nome più classico di quello che aveva non potevo suggerire, perchè era nome fenicio del primo colono che si fissò in quel sito, NOR, luce, fuoco,dimora, casa e GHID felicità, fortuna; tanto più ò non si confondeva con altri villaggi omonimi. Esso municipio però troppo corrivo all'idea di novità inoltrò la domanda e l'ottenne: quindi ben gli stia il regalo che gli ha fatto il poeta, o così il suo nome ora è diventato storico''.