Poesia Ghilarzesa spedita e premiata al concorso
cantilenas antigas, composta da S erafino A.
Duru duru duru sia, sas campanas de idda mia,
sonant'a linna mi cando,prestu mi zucco e c'ando
sa zente in pregadoria,prega po salude e paghe,
e sos atteros a zaunare. pane pintau Ghilarzesu,inu ezzu olianesu,
e proccheddos orrustios,bellos rassos saborios
cun crabittos e anzones,e solu parizzos buccones ,
de itella a cassola,cun arbeghes e crabolas,
cottas cun chibudda e sale,e ambidda po gustare
arrubiadas in cardigas,e unu sazzu de perdigas
orrustias a pampa e lardu,e unu dindu gagliardu,
trutures a non finire,cun crivazzu po pulire
cussu rassu dae sa ucca,cun calchi fozza 'e latuca,
fresa issusta e casizolu,de isparau unu mazzolu
paris cun duos os frissios,e po allentare s'appettitu
duos salamos,duas sartizzas, fattas a lorigas e a trizzas,
cun pistiddu e cun pancetta, tando a succuttu ti ettas
una tassa de abbardente e t'iscazzas finalmente
de fammene sa tentazione.
In cresia sighit s'orazione, e sas campanas a sonare
chi a linna devo andare,prima de fagher buiu:
zeo però non seo seguru cun sa mazza in tribulia !
duru du duru sia. Fine Atzene.
cantilenas antigas, composta da S erafino A.
Duru duru duru sia, sas campanas de idda mia,
sonant'a linna mi cando,prestu mi zucco e c'ando
sa zente in pregadoria,prega po salude e paghe,
e sos atteros a zaunare. pane pintau Ghilarzesu,inu ezzu olianesu,
e proccheddos orrustios,bellos rassos saborios
cun crabittos e anzones,e solu parizzos buccones ,
de itella a cassola,cun arbeghes e crabolas,
cottas cun chibudda e sale,e ambidda po gustare
arrubiadas in cardigas,e unu sazzu de perdigas
orrustias a pampa e lardu,e unu dindu gagliardu,
trutures a non finire,cun crivazzu po pulire
cussu rassu dae sa ucca,cun calchi fozza 'e latuca,
fresa issusta e casizolu,de isparau unu mazzolu
paris cun duos os frissios,e po allentare s'appettitu
duos salamos,duas sartizzas, fattas a lorigas e a trizzas,
cun pistiddu e cun pancetta, tando a succuttu ti ettas
una tassa de abbardente e t'iscazzas finalmente
de fammene sa tentazione.
In cresia sighit s'orazione, e sas campanas a sonare
chi a linna devo andare,prima de fagher buiu:
zeo però non seo seguru cun sa mazza in tribulia !
duru du duru sia. Fine Atzene.