PUNTOS DE VISTA
(A Peppinu Masala dae Prantaferru)
1. Si osservas in sa tela unu tramuntu
cun su sole chi tinghet sa natura
de misticos colores sos pius varios,
si t’aggradat, t’incantat a su puntu
chi pius bella ti paret sa pintura
de raros naturales iscenarios:
tue ti nd’innamoras e t’abbaglias
e nemmancu bi pensas si t’isbaglias.
2. Si gelosu cunservas un’oggettu
chi l’hat persone amabile in regalu
dadu in particolare circostanzia
si puru comente arte est imperfettu
o s’a sa zente anzena apparit malu
est cosa chi non tenet importanzia:
tue insuperabile lu vantas
e cale raridade lu decantas.
3. Si tenes unu cane prepotente
de razza rara, e lu lassas andare
e girare intro ’idda sena incuru,
non t’importat si mossigat sa zente,
ma sighis de continu a lu vantare
chi est su cane tou de samben puru.
E chie tale vantu ti l’impedit?
Però pensa a su dannu chi suzzedit.
4. S’una fragile rosa profumada
cun su gambu fronidu de ispina
a pizzinnu minore das in manu,
restat sa rosa amena, delicada,
de tottus sos fiores sa regina
ma committis un’attu disumanu:
de l’isfozare prestu non si franghet
ma si punghet sas manos e pianghet.
5. Si cuntentu ti pones in viaggiu
po passare su mare a s’ater’ala
e toccare sas ateras ispundas,
s’in altu mare mancat su coraggiu
a meda zente e suffrit gana mala
po sa maligna furia de sas undas,
chi su mare nd’ispicchet calchi nue
naras ch’est bellu ca non suffris tue!
6. Su poveru malaidu in su lettu
brivadu in s’interessu ’e sa salude,
de bier abba mancu pro ristoru,
solamente ca l’ides inchiettu,
domandande insistente in tonu rude,
l’apporris una tazza fin’a oru,
lu cuntentas, s’iscuru, accant’accantu
ma che lu giughes a su campusantu.
7. Tantas cosas s’agatant in su mundu
bellas pro medas e malas pro tantos
e dognunu las cret a modu sou;
chie nde negat sa bellesa in tundu,
chie nde tesset lodes e ispantos
e in su cuntrastare andant a prou
’ogni discussione est ammissibile
ma chi ’essant che pare est impossibile!
8. Non mi faghet, pro cussu, meraviza
chi mancu cun sa critica serena
si pottat arrivare a su cunsonu:
tue restas lontanu chentu miza
de azzettare chi ’alat sa pena
de lu vantare unu sonetto bonu
cuddu chi giudicadu has tantu male
finas perigulosu a sa morale.
9. Su criticu, a s’inversu, amantiosu
de “istinchiddas sutta sa munnedda”
isbrigliadu l’osservat, tottu briu;
su ballu tundu est tantu rumorosu,
sa bajana “carzada” a cattoledda
chi de suore fuliat unu riu
in sa foga ’e ballare, bettat fogu
ma dae pese e non d’ateru logu.
10. Ses tue chi bi pones sa malizia,
ma s’autore si nd’est bardiadu
de dare unu quadru iscandalosu:
cussu sonetto at sapore ’e primizia
de fruttu saboridu e prelibadu…
e risonat su versu armoniosu;
non contat si b’hat calchi espressione
chi podet fagher mala impressione.
11. Ite nde pensas? Pensa che a mie
chi tant’est vanu a ti leare fele
e lassa currer dogni pregiudiziu;
si gustu de velenu dat a tie
a su criticu paret dulche mele,
ma de ambos non giuat su giudiziu.
Pro non restare indonu pista pista
istrazzache su fogliu ’e sa rivista!